In deze zinderende scène geeft een doorgewinterde heer zich over aan de geneugten van een wulpse vixen. Haar ruime boezem, een lust voor het oog, is de eerste die zijn aandacht krijgt. Hij smeert haar ruime decolleté uit met tedere kusjes, waardoor geen millimeter van haar rondingen onontgonnen blijven. De aanblik van haar ruime derriere is te verleidelijk om zich te verzetten, en hij verslindt het gretig, waardoor ze in extase naar adem snakt. De tijd is gekomen dat ze de controle overneemt, en ze bestijgt hem gretig en berijdt hem ongebreideld. De aanschouwing van haar ruime, natuurlijke stotende stoten met elke stootkracht, voegt alleen maar het moment van ervyisme toe. Dit moment is te mooi om die schoonheid zo te zien, maar om hem te zien is te wild voor die vrouw, die hem tevreden achterlaat en hem berijd.
