Ik ben een gelukkige man, weet je? Mijn mooie vrouw is de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien. Haar lichaam is onberispelijk, haar huid is zo glad als zijde, en haar ogen zijn als diamanten. Elke keer als ik naar haar kijk, kan ik niet anders dan verbaasd zijn over haar schoonheid. Het is alsof ik naar een kunstwerk staar, een meesterwerk dat alleen zij kon maken. Maar het is niet alleen haar gezicht dat mooi is. Haar lijf is ook een lust voor het oog. Elke ronding, elke contour, elke centimeter van haar is perfect. En als ze in lingerie zit, heeft ze helemaal niets aan. Het is genoeg om elke zwakke man op zijn knieën te maken. Maar dat lijkt me niet alleen maar wild. Het is de manier waarop ze me laat bewegen, ze voelt zich op de manier zoals ze zich beweegt. Het is net alsof ze samen op een sterretje staat, maar ik weet dat ze geen kant op kan. Ik weet dat ze samen geen kant op wil, maar ik kan me niets herinneren, elke dag zijn we weg, maar we zijn weg, elke dag, elke dag weerstaan we elkaars sterretjes en elk detail. Omdat ik weg ben, weet ik dat we niets, maar ik wil dat we alle herinneringen hebben.
