In een wereld waar religie en vleselijke verlangens botsen, bevindt een wulpse ebbenhouten non zich in een compromitterende positie. Haar overtreding? Een verboden ontmoeting met een man, een zonde die haar geloof en de regels van haar orde dreigt te verbrijzelen. Als boetedoening wordt ze bevolen om te verzoenen, en wat is daar beter voor dan met haar ruime derriere, een symbool van haar vleselijke natuur? Haar straf is een schouwspel om te aanschouwen, als ze voorover buigt, haar ronde, zwarte kont aan de wereld laat zien. De lucht is dik van spanning terwijl ze haar lot afwacht, haar lippen wijken in afwachting. De man nadert, zijn tong danst over haar heerlijke rondingen, verkent elke centimeter van haar vochtige toevluchtsoord voordat hij zich in haar diepten stort. Het tafereel ontvouwt zich in een chaotisch ritme, een dans van passie en straf. De man neemt haar met een vurigheid, zijn elke stoot een bewijs van hun gedeelde verlangen. Het hoogtepunt is explosief, een ontlading die haar verspild en voor altijd veranderd achterlaat. Toch vindt ze in dit moment van extase een vreemd gevoel van vergeving, een bewijs van de kracht van de menselijke natuur en de allure van de verboden.
