In de schaars verlichte slaapzaal van een hogeschool verzamelde een groep fratbroers zich voor het nachtelijke ontgroeningsritueel. De lucht was dik van verwachting terwijl ze gretig de inwijding in hun exclusieve broederschap afwachtten. Naarmate de spanning toenam, was een van de beloften overgeleverd aan zijn mede fratleden. Zonder andere optie stond hij toe dat ze hem één voor één in een wilde vertoning van seksuele overgave namen. Het tafereel ontvouwde zich in een razernij van rauwe passie, met de beloften op hun knieën, hun kontjes wijd gespreid voor de gretige fratbroeders. De lucht werd gevuld met de geluiden van gekreun en gehijg terwijl de mannen zich om beurten lieten horen, hun lichamen verstrengeld in een dans van genot en pijn. Het hoogtepunt van het tafereel kwam toen de beloften hun grenzen bereikten, hun lijven trilden van de intensiteit van hun bevrijding. De fratbroers genoten van hun overwinning, hun gelach weerklonk door de lege slaapzalen. Dit was niet alleen een ontgroeningsritueel, maar een bewijs van het rauwe, ongefilterde verlangen dat onder het oppervlak van het dagelijks leven ligt.
