Πάντα ήξερα ότι η θετή αδερφή μου ήταν λίγο άγρια.Πάντα έμπαινε σε μπελάδες, αναζητούσε πάντα μια καλή στιγμή.Ποτέ όμως δεν φανταζόμουν πόσο αχόρταγη ήταν μέχρι ένα μοιραίο βράδυ.Ήμασταν ολομόναχοι μέσα στο σπίτι, και ξαφνικά μου ρίχτηκε, με το στόμα της να καταβροχθίζει πεινασμένα το μουνί μου.Ήταν ένα θέαμα, με τη γλώσσα της να πετάγεται γύρω από τις πτυχές μου, με τα βογκητά της να αντηχούν μέσα από τα άδεια δωμάτια.Αυτό όμως δεν της έφτανε.Ήθελε κι άλλο, και σύντομα είχαμε εμπλακεί σε μια άγρια, σκληροπυρηνική συνεδρία που με άφηνε με κομμένη την ανάσα.Ήταν ένας περίεργος συνδυασμός οικογένειας και απαγορευμένης ηδονής, αλλά δεν μπορούσα να βοηθήσω στην επιθυμία της.Και αναρωτήθηκα αν μπορούσαμε να βοηθήσουμε τον κώλο μου, αλλά πραγματικά δεν βοηθούσα τα βήματά μου, ίσως ήταν κάτι άλλο, κάτι που την καθησύχαζε ή κάτι άλλο, η μάλλον δεν ήταν καθόλου καλό.Ήξερα για την αδελφή μου, ίσως κάτι που δεν ήξερε σίγουρα.