Abbey, prawdziwy masochista, pragnie niczego więcej niż wykwintnego bólu, który wydobywa się z najbardziej brutalnych i poniżających przeżyć.Ta młoda diablica to nie byle jaka dziewczyna, ale koneser najbardziej ekstremalnych form przyjemności.Upaja się uczuciem klepania w goły tyłek, bolesnym, a zarazem intensywnie podniecającym aktem, który wywołuje fale ekstazy krążące po jej ciele.Gdy wije się na podłodze w agonii, jej okrzyki bólu są muzyką dla uszu, świadectwem surowej, niesfiltrowanej przyjemności, jaką czerpie z takich sadystycznych aktów.Abbey jednak na tym nie poprzestaje.Tęskni się bardziej, pragnie kolejnego klapsa, kolejnego upoknięcia, każdego bardziej intensywnego i bolesnego niż poprzednie.A w miarę jak seria klapsów trwa, jej ciało staje się coraz głośniejsze, a ciało przechodzi dreszczek, z wyraźnym wskazaniem brutalnego stosunku do przyjemności, wyczyszcza się z takiego brutalnego traktowania.
