Ik weet altijd wat mijn man van plan is, en vandaag doet hij niet veel van iets. Hij ligt gewoon op de bank, scrollt door zijn telefoon. Ik ben bezig met het opmaken van mijn stiefmoeder, in een poging wat misverstanden op te lossen. Maar zoals het praten was, zie ik vanuit mijn ooghoek dat mijn man naar zijn mannelijkheid reikt. Hij trekt zich af vlak voor ons, verborgen bij de bank. Ik kan het niet geloven, ik dacht dat hij zou rusten! Mijn stiefmoeders blijven zich totaal niet bewust van wat er aan de hand is. Zij is ook verstrikt in ons gesprek. Ik kan niet anders dan me afvragen wat ze zou zeggen als ze wist wat haar stappen precies voor haar deden. Het is vreemd, dat ik weet dat mijn man zich zo op dat hij iets op zijn gemak zit te stoten, zo voor ons uit komt. Hij spuit zijn lading voor ons allemaal in de tabotjes, recht voor ons.
