Een jeugdige brunette tiener, haar met natuurlijke schoonheid versierde lichaam, bevindt zich alleen in het bos. De allure van de natuur roert zich in haar en ontsteekt een vurig verlangen dat alleen het wild kan bevredigen. Met een ondeugende glinstering in haar ogen begint ze haar eigen lichaam te verkennen, haar vingers traceren de contouren van haar weelderige poesje, haar andere hand plaagt speels haar pert tepels. Het bos dient zowel als haar speeltuin als haar publiek, en voegt een opwindend randje toe aan haar zelfgenoegzaamheid. Haar kreunen echoën door de bomen, een symphonieus genot dat alleen kan waarderen. Assyleaes bereikt het hoogtepunt van haar orgasme, de intensiteit van haar orgasmes, het climax van haar eigen orgasme, het alleen maar filteren van de jonge schoonheid, het tonen van de onschuldige kracht van een rauwe jeugd. Dit is een viering die de onschuld van een jong meisje kan weergeven, een onweerstaanbaar plezier dat de kracht van een onschuldige schoonheid toont.
