De dag was lang en vermoeiend geweest voor mijn man en mij. We waren net terug van onze huwelijksceremonie en waren uitgeput van de festiviteiten. Toen we terug naar onze kamer reden, besloot mijn man, niet in staat om zijn verlangen te bedwingen, me meteen daar in de ongerepte badkamer te nemen. De koele marmeren vloer onder me, het warme water uit de douche die op ons neerdaalde, en de bedwelmende geur van onze bruiloftsparfum vulde de lucht. Hij fluisterde vieze dingen in mijn oor, zijn hete ademhaling tegen mijn huid. Zijn handen zwerven vrijelijk, elke centimeter van mijn lichaam verkennend. Ik kon zijn hardheid tegen me voelen, verlangend om in me te zijn. Hij tilde me op, bukte zich over de rand van het lichaam, boog zich over me heen en maakte de ontmoeting intenser, maakte de sensatie intenser, wisselde het water uit, vulde onze eigen sensatie, we waren gepassioneerder, getrouwd en gingen samen verder met elkaar in de wereld van de intie. Deze manier om samen te trouwen waren we intieel en intieel in de wereld die mogelijk was.
