Σε μια απόμερη, παρακμιακή κατοικία, η Minami Nizimura και αρκετές άλλες γυναίκες υποβάλλονται στις σκληρές ιδιοτροπίες του απαγωγέα τους.Αυτή δεν είναι η μέση απαγωγή σας, είναι ένα διεστραμμένο παιχνίδι κυριαρχίας και υποταγής.Οι γυναίκες είναι απογυμνωμένες, τα σώματά τους σημαδεμένα με σύμβολα της δουλείας τους.Οι ρώγες τους περικυκλώνονται από μέταλλο, οι θηλές τους σφιγμένες και το δέρμα τους τεντωμένο με καυτό κερί.Οι γυναίκες δεν είναι απλά θύματα, είναι πρόθυμοι συμμετέχοντες σε αυτό το μακάβριο θέαμα.Τα γέλια τους αντηχούν στο δωμάτιο, μια ανατριχιαστική υπενθύμιση της μοίρας τους.Είναι μηχανορραφίες, υποταγμένοι στον πόνο και την ταπείνωση.Αυτή η ιστορία είναι απλώς μια ιστορία υποταγήυ και υποταγμού, κυριαρχίας, κυριαρχίας και κυριαρχίας, όπου η υποταγή είναι ο εθελοντισμός και η υποταγμός της εξουσίας.Αυτή η υποτέλεια της υποταξης είναι μια γραμμή ελέγχου της ζωής, όπου η κυρίαρχόμενη και η υποτέλειά του κόσμου είναι ένα όνειρο υποταγή, υποταγή στην υποταγή της εξουσίας και υποτέλειας, όπου τα όνειρα υποτάσσονται στον κόσμο και την υποταγή.
