ความเย้ายวนของผลไม้ต้องห้ามนั้นปฏิเสธไม่ได้และเสียงลูกเลี้ยงที่อิ่มเอมในอารมณ์กําหนัดนั้นเกินกว่าที่จะขัดขืนได้ผมพบว่าตัวเองถูกดึงเข้าไปหาเธอไม่อาจที่จะเมินเฉยต่อเสียงมึนเมาที่ดังลั่นบ้าน เมื่อผมเข้าหาเธอผมถูกสายตาที่เปียกเยิ้มของเธอซึ่งเป็นเครื่องยืนยันถึงความสุขที่เธอเพิ่งได้รับ เอาชนะด้วยความปรารถนาผมอดไม่ได้ที่จะยอมจํานนต่อการกระตุ้นให้ลิ้มรสเธอเพื่อดื่มด่ํากับความหวานของน้ําหวานของเธอ ประสบการณ์มันหนักหน่วงทําให้ผมแทบหยุดหายใจและใช้เวลาปล่อยใจของผมวาดภาพรอยพับที่ละเอียดอ่อนของเธอเพื่อเป็นเครื่องยืนยันถึงความหลงใหลร่วมกันของเรา ความเสียวซ่านของสิ่งต้องห้ามรสชาติของเธอและความเสียวจากการปลดปล่อยของผมบนผิวของเธอนั้นทิ้งร่องรอยที่ลบไม่ออกไว้บนตัวผมความทรงจําที่จะฝังอยู่ในจิตใจของผมตลอดไป.
