Μια έμπειρη σαγηνεύτρια, βετεράνος του Λας Βέγκας, λαχταρούσε κάτι περισσότερο από μια απλή ξεπέτα.Προσδοκούσε μια πραγματική σύνδεση, μια μόνιμη εντύπωση.Επιθυμούσε να αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στο μέλος του συντρόφου της, μια ανάμνηση που θα παρέμενε για πολύ καιρό μετά τη συνάντησή τους.Καθώς γονάτιζε μπροστά του, αγκάλιασε τον ανδρισμό του, τα χείλη και η γλώσσα της δούλευαν αρμονικά για να δημιουργήσουν μια συμφωνία ηδονής.Γεύθηκε κάθε εκατοστό, απολαμβάνοντας τη γεύση του, κάθε της κίνηση σχεδιασμένη να τον εξαγριώσει με έκσταση.Τον πήρε βαθιά στο λαιμό της, τα μάτια της γέμισαν με ένα μίγμα επιθυμίας και μακρόχρονης.Αυτό δεν ήταν παρά ένα γρήγορο καρφώσιμο, αλλά μια δοκιμή πάθους και ευχαρίστησης.Και κάθε ίχνος της, άφηνε ένα σημάδι ευχαρίστησης, που ήξερε ότι θα άφηναν κάθε της σημάδι, αφήνοντάς του μια τελευταία ανάμνηση, καθώς ήξερε ότι η επιθυμία της θα περνούσε για πολύ.
