ในปี ค.ศ. 1791 แววตาอันน่าหลงใหลถูกกางออกเมื่ออลิซ เลวีนส์ผู้น่าหลงใหลก้าวขึ้นสู่เวทีกลาง สาวผมสีน้ําตาลที่น่าทึ่งด้วยหน้าอกที่กว้างขวางกําลังส่งมอบการแสดงที่จะเป็นเครื่องหมายลบไม่ออกให้กับผู้ชม เธอได้เลือกชุดประกอบที่สมบูรณ์แบบ - เฮย์เดนส์ ซิมโฟนี เบอร์ 94 โมชั่น 3 ด้วยความขลุ่ยและทิมพานีที่เป็นจังหวะที่น่าหลงใหลเมื่อดนตรีเริ่มขึ้นอลิซเริ่มโยกไหวอย่างรัญจวนใจส่วนเว้าส่วนโค้งอันเย้ายวนของเธอที่เน้นด้วยชุดชั้นในที่ละเอียดอ่อนที่เธอสวม หน้าอกธรรมชาติที่ยั่วยวนของเธอภาพที่เห็นถูกเน้นขณะที่เธอขยับอย่างสง่างามตามจังหวะดนตรี ภาพของหน้าอกที่กว้างขวางของเธอที่เด้งไปตามจังหวะนั้นเป็นสิ่งที่ดึงดูดสายตา การแสดงของเธอเป็นเครื่องยืนยันถึงความงามของรูปร่างผู้หญิงซึ่งเป็นการเฉลิมฉลองรูปร่างที่ยั่วเย้าของเธอ ผู้ชมถูกสะกดสายตาของพวกเขาติดอยู่กับเธอทุกการเคลื่อนไหว นี่คือการแสดงที่จําได้ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความมีเสน่ห์เหนือกาลเวลาของความงามของผู้หญิง.
