In een rijk waar genot en pijn in elkaar verstrengelen, neemt een Japanse Domina haar onderdanige slaaf mee door een rigoureuze trainingssessie. Dit is niet jouw typische BDSM-scène; het is een masterclass in gehoorzaamheid en controle, waar het slavenlichaam het canvas wordt voor zijn Meesteres artistieke expressie. De slaven terug, versierd met ingewikkelde tatoeages, dient als een constante herinnering aan zijn onderdanigheid. Terwijl de scène zich ontvouwt, gebruikt de Meesteres voedselpleet als een vorm van straf, met behulp van een combinatie van groenten en fruit om ongemak toe te brengen. De slaven gezicht, tegen de vloer gedrukt, wordt een podium voor de Meesteres dominantie. Het tafereel wordt versterkt met onderdanigheid, waardoor je een moment verzekerd bent van de neiging tot actie. Het ontvangen van een gezichtsbehandeling, maar het verlaten van de positie van de slaaf is een ultieme doelstelling, het geven van de wereld aan de slaaf. Dit is een ultieme doel, het geven aan de slavin waar de pijn vandaan komt.
