Πάντα ήμουν σκλάβος της αφέντρας μου, αληθινή θεά στα μάτια μου.Είναι σταθερή πιστή στην απόλυτη αγαμία, και ποτέ δεν τόλμησα να την παρακούσω.Κάθε μέρα, Κλειδώνομαι στην αγνότητα, μια συνεχής υπενθύμιση της κυριαρχίας της.Αλλά η πραγματική δοκιμασία έρχεται όταν λείπει, και Μένω μόνη, δεμένη και φιμωμένη, ανήμπορη να ηδονιστώ.Είναι ένα βασανιστικό παιχνίδι αντοχής, απόδειξη της αφοσίωσής μου.Κάθε στιγμή που περνάω στη δουλεία είναι ένας φόρος τιμής στην εξουσία της πάνω μου.Η προσμονή της επιστροφής της είναι ταυτόχρονα συναρπαστική και τρομακτική.Θα με βρει ακόμα υπάκουη; Θα έχω υποκύψει στις επιθυμίες μου; Η αποτυχία μου να αποδείξω ότι το παιχνίδι είναι πάντα εκεί, αλλά πάντα αποφασισμένο να αποδείξει την πίστη μου στον χορό.Και η στιγμή που περνάμε στη δουλεία είναι μια υπόσχεση της αγαμίας μας.Και η προσταγή της αγαμιότητάς μου είναι πάντα υποχωμένη και η υπόσχεση της απεριόριστης μου για την κυριαρχία μας πάνω μου.