Μετά από μια εγκάρδια συνεύρεση με τους ντόπιους, η ζέστη του επαρχιακού αέρα παρέμενε, ανάβοντας μια φλογερή επιθυμία μεταξύ του γείτονά μας και εμού.Το αγροτικό ράντσο προσέφερε μια ακαταμάχητη γοητεία, και υποκύψαμε στις αρχέγονες ορμές μας.Το φεγγάρι, ένας σιωπηλός μάρτυρας, μας καθοδήγησε καθώς αποτολμούσαμε τα ανοιχτά, μακριά από αδιάκριτα μάτια.Ο νυχτερινός αέρας ήταν παχύς από την προσμονή, καθώς αποβάλλαμε τις αναστολές μας μαζί με τα ρούχα μας.Το άρωμα του φρεσκοκομμένου γρασιδιού και του ιδρώτα μπλέχτηκαν, αυξάνοντας τις αισθήσεις μας.Το σκοτάδι κάλυπτε τις πράξεις μας, ωστόσο οι ξέπνοοι ψίθυροι μας αντηχούσαν, προσθέτοντας έναν επιπλέον ενθουσιασμό. Ο ρυθμός των κορμιών μας μπλέκονταν σε ένα χορό πάθους, το φως των αστεριών από πάνω αντανακλούσε την ωμή σύνδεσή μας.Το όριο μεταξύ μας θόλωνε καθώς παραδοθήκαμε στη συγκίνηση της υπαίθρου, τα κορμιά μας κινούνταν σε τέλειο συγχρονισμό, χαμένα στη στιγμή.Η γεύση του απαγορευμένου καρπού, η συγκίνηση του ανοικτού, και το μεθυστικό μίγμα των σωμάτων μας δημιούργησαν μια αξέχαστη εμπειρία, αφήνοντάς μας ξέπνοους κάτω από τον αστρικό ουρανό.
