In het midden van een privé-zelfgenoegensessie laat Blek onbedoeld een grinnikje horen. Deze onschuldige handeling wakkert een merkwaardige opmerking van haar partner aan, die zich speels afvraagt of ze gekieteld is tijdens het spelen met zichzelf. Blek, overrompeld door de vraag, probeert de situatie met een terughoudende lach te bagatelliseren. Het onderzoekende karakter van haar partners neemt echter het over, wat leidt tot een reeks vragen over haar intieme voorkeuren en wat er precies nodig zou zijn om haar te laten giechelen tijdens zo'n persoonlijk moment. Terwijl het gesprek dieper in het rijk van het stoute en het expliciete duikt, transformeert Bleks verlegen gelach in een volleerde begeerte over haar gesprek en het specifieke verlangen dat haar seksuele handelingen zouden maken tot een expliciete uitwisseling van seksuele verlangens. Het wordt een expliciete ruil tussen die seksuele voorkeuren, die het maken tot een fantasie, een genotsvolle en rauwe energie, die genieten van die fantasie, van humor en humor.
