Cofnijmy się w czasie do epoki wiktoriańskiej, w której dżentelmen o dojrzałych latach odsłania swoje najintymniejsze pragnienia.Jego wyznanie?Namiętne spotkanie z doświadczoną kobietą, z włosami białymi jak śnieg i ciałem ozdobionym bujnym, nieposkromionym krzewem.Ten człowiek listów nie wstydzi się swojej żądzy dojrzałej, zapraszającej łono i jej stare, kusząco dzikie okolice lędźwi.Maluje żywy obraz ich spotkania, jego słowa ociekają tęsknotą, gdy opowiada o ich erotycznym tańcu.Smak jej, dotyk jej, zapach - wszystko ujęte są w jego żywej narracji.To coś więcej niż zwykła opowieść o pożądaniu; jest to celebracja dojrzałości, hołd dla powabu osób starszych.Jeśli więc twoje upoda są pochylone w stronę zabytu, włosy muszą być vintage, a ten vintage to musi być wędrówką w nas, jego podróż w czasy, gdzie każde słowo jest syrenią erotyki, w którym leżą wszystkie wyznania, które leżą w nas samych ciele.
