Ο Νίκας, μια εκπληκτική γραμματέας, περίμενε με ανυπομονησία την ευκαιρία για κάστινγκ της.Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της, μοιράστηκε την επιθυμία της να θεωρηθεί κάτι περισσότερο από απλή υπάλληλος γραφείου.Με το λεπτό σκελετό της και το λείο, ξυρισμένο μουνί της, ήταν ένα θέαμα.Η προσμονή στον αέρα ήταν αισθητή καθώς εγκαταστάθηκε στον καναπέ, με τα μάτια της να λάμπουν από αταξία.Εσύστησε ένα παχουλό, ροζ παιχνίδι, με το οποίο προχώρησε να παίξει, τα δάχτυλά της χόρευαν πάνω στο γυμνό της δέρμα.Οι λεπτές πτυχές της σύντομα γέμισαν με το φιλόξενο παιχνίδι, τα βογκητά της να γίνονται όλο και πιο βαθιά.Αυτή η μέρα δεν ήταν η συνηθισμένη.Αυτή η ημέρα ήταν η μέρα που ο Νίκος ερχόταν στο γραφείο της.Η Νίκη γύριζε το προσωπικό της παιχνίδι, το οποίο συνέχιζε να παίζει με το φερμουάρ της.Καθώς ηδονής, οι κινήσεις της έδιναν να αναζωπυρώνονται σε κάθε επιθυμία της.
