Natalie Alba, een verbluffende Duitse schoonheid, bevond zich in een verlaten zwembad, een verloren plek ver van nieuwsgierige ogen. Hunkerend naar een wilde ontmoeting riep ze dat iemand haar de ruwe, gepassioneerde seks zou komen geven waar ze naar verlangde. Zonder dat ze het wist, lag een man in de schaduwen, gretig om haar verlangens te vervullen. Terwijl ze haar kleren liet vallen, haar onberispelijke lichaam onthulde, stapte hij naar voren, zijn anticipatie spiegelde die van haar. Het koele water overspoelde hen terwijl ze in elkaar verstrengeld zaten, hun lichamen bewogen in een ritme dat alleen zij begrepen. Hun gekreun weerk van de verlaten gezwollen muren, een symfonie van genot en passie. De huid, hun lippen raakten elkaar, hun lijven verstrengelde zich in de meeste oerdansen. Het water, eens koud en levenloos, getuigde nu van hun verhitte uitwisseling, een bewijs van hun vleselijke verlangens. Toen hun hoogtepunt naderde, plonsden ze dieper, hun passie ontstak de nacht. Dit was meer dan alleen seks. Het was een symfonie van genot, een bewijs voor hun vleselijk verlangens, een moment geëtst in de herinneringen van degenen die het aandurfden om de diepten van hun verlangens te verkennen op de meest onverwachte plaatsen.
