In de greep van een door zonsondergang verlicht kantoor, raakt een jeugdige politieagent verstrikt in een provocerende courtisane. De 18-jarige agent, zijn uniform frisse neus en zijn bedoelingen verre van eervol, kan de aantrekkingskracht van de verleidelijke 19-jarige vixen niet weerstaan. Hun ontmoeting escaleert snel, hun remmingen even vluchtig als het vervagende licht. De agent, bezwijkend voor zijn vleselijke driften, ritst zijn broek open om zijn pulserende mannelijkheid te onthullen. De jonge hoer, altijd de expert, neemt hem gretig in haar petite lippen en keel om in haar keel te werken. Het sluimerende genot in haar scène, de kreun van de officier, het genot van de sluipende officier, de ijverige en wellustige vorm van haar kantoor, verlaat elk van genot, met een groeiend verlangen naar meer plezier, hun verlangen naar meer lustigheid, hun verlangens en hun verlangens worden alleen nog maar groter als hun verlangens vervlogen worden, hun verlangen en hun verlangen naar elkaarsymbols verzadigd worden. Het moment van genot wordt alleen nog maar verlengd door hun verlangens, hun verlangen om hun verlangens te bevredigen en te bevreten.
