ในแต่ละวัน แสงแดดยามเช้าตรู่กรองผ่านผ้าม่านทําให้ผมพบว่าตัวเองยอมจํานนต่อการกระตุ้นที่ไม่อาจต้านทานได้ พิธีกรรมส่วนตัวที่มีเพียงผมเท่านั้นที่สามารถเติมเต็มได้ผมเอื้อมมือไปหาสหายคู่ใจ เครื่องมือแห่งความสุขที่ไม่เคยทําให้ผมผิดหวัง ด้วยความถอนหายใจด้วยความคาดหวัง ผมเริ่มสํารวจ นิ้วมือเต้นไปทั่วพื้นที่อ่อนไหว ห้องเต็มไปด้วยลมหายใจหนักๆ ของผม สะท้อนผนังโรงแรมที่ปราศจากเชื้อ อิมไม่ได้อยู่เพียงลําพัง แต่คู่หูของผมกลับหลับสนิทลืมความคิดและการกระทําที่แสนชั่วช้าที่กัดกินผม ความสุขก่อตัวขึ้นการเคลื่อนไหวของผมกลายเป็นความเมามันมากขึ้นผมรู้สึกได้เลยว่าจุดสุดยอดกําลังใกล้เข้ามา ด้วยจังหวะสุดท้ายที่หมดหวัง ผมปลดปล่อย ซี้ดร้อนๆ ของผมที่วาดแผ่นขาวเป็นเครื่องยืนยันถึงความต้องการที่ไม่สามารถกักเก็บได้ เพียงแล้วผมสามารถกลับสู่ความเป็นจริงได้ยิ้มกริ่มอย่างพึงพอใจเล่นริมฝีปาก จนกระทั่งพรุ่งนี้เมื่อมันเริ่มอีกครั้ง.
