Een welgestelde tiener, gezegend met een ruime boezem, besluit een op dezelfde manier bedeelde synthetische partner te degraderen. Ze betrapt de pop en insinueert haar mere imitatie van haar onberispelijke vorm. Ze bestijgt de pop, berijdt hem met vurigheid. De poppen kunstmatige omhelzing weerspiegelt haar eigen, en ze geniet van de weerspiegelde glorie van haar eigen perfectie. Zich verliezend in extase, bereikt ze een hoogtepunt, de pop in haar kielzog achterlatend, een loutere pion in haar spel van zelfbevestiging. Dit is een scène die getuigt van de jeugdige uitbundigheid en de eigenliefhebbende kracht. Het is een liefdevolle reis naar de kostbare wereld van onweerstaanbare borsten, de kostbare en onverzadigbare borsten.
