Η σκηνή ανοίγει με μια εντυπωσιακή όμορφη γυναίκα ντυμένη με κοστούμι Zentai, με τα μακριά μαλλιά της δεμένα πίσω σε κότσο.Στέκεται σε μια σκηνή μπροστά σε πλήθος πρόθυμων θεατών, με τα χέρια στους γοφούς της καθώς κοιτάζει γύρω της, παίρνοντας την ενθουσιασμένη ενέργεια στο δωμάτιο.Η κάμερα κάνει ζουμ στο πρόσωπό της, το οποίο είναι ανέκφραστο αλλά για ένα ελαφρύ χαμόγελο που παίζει στις γωνίες του στόματός της.Είναι κυρίαρχη γυναίκα, και πρόκειται να πάρει τον έλεγχο της νύχτας.Η παράσταση ξεκινά με εκείνη να κάθεται σε μια καρέκλα, με τα χέρι της να χουφτώνει το στήθος της καθώς κοιτάει χαμηλά τον υποτακτικό της.Φοράει μια δερμάτινη δερμάτινης, τις θηλές της και τις σκληρές της ρώγες από τα βάρη του στήθους της. Παίρνει μια μακριά, αργή ανάσα, με τα μάτια της ακόμα κολλημένα στο πρόσωπο του υποτακτικού της."Θα τιμωρηθείς για τα εγκλήματά σου", λέει, με τη φωνή της χαμηλή και σαγηνευτική."Θα είσαι δεμένη και σπασμένη, αλλά θα το ευγνωμονείς".Ο υποτακτικός είναι σιωπηλός, τα μάτια του γουρλωμένα από το φόβο.Αλλά είναι επίσης φανερά ερεθισμένη, με το κορμί του να τρέμει από επιθυμία.Η κυρίαρχη γυναίκα χαμογελάει, με τα δόντια της λερωμένα με κόκκινο κραγιόν.Απλώνει το χέρι της και αγγίζει το πέος του, ενώ τα χέρια της κινούνται πάνω στο δέρμα του, ενώ βογκάει από ηδονή.Παίρνει τον έλεγχο της σκηνής, με την φωνή της επιβλητική και απαιτητική.Υπακούει το κορμί της, σπαρτάει από τον πόνο και τον παίρνει στα όρια της έκστασης. Ο κόσμος είναι στην άκρη των καθισμάτων τους, με τα μάτια κλειδωμένα στη δράση.Και τότε, ξαφνικά, τελειώνει. Το χαμόγελο των κυρίαρχων θηλυκών σβήνει, αντικαθίσταται από ένα βλέμμα περιφρόνησης στο πρόσωπό της. Γυρίζει προς το πλήθος, με τη φωνή της σκληρή και απειλητική."Θα πας σπίτι σου τώρα", λέει. "Και θα πεις σε όλους αυτό που είδες απόψε. Θα διαδώσεις τη λέξη για τις γυναικείες γυναίκες και τη δύναμη της κυριαρχίας".
